Esmâ'dan

"Abi ben valla samimiyim!" valla? valla. valla mı? valla! :)))

Kelimelerin hayatımızda önemli yerleri var. Bunu sanırım herkes biliyor olmalı. Herkesin hemfikir olduğu bir konuda yazmak pek eğlencesiz olmaz mı der gibi birileri. İyi, ben de herkesin pek de hemfikir olmayı beceremediği bir patikaya doğru çekerim. Kelimeler tamam önemli de niye önemli? eeeee şey işte anlamları var ya, onlar işte pek önemli. valla mı? valla... :)))

Kelimelerin hiç bir anlamı yoktur. hah iyi zırvaladın der gibi birileri. :) Konuyu dağıtmiim. Kelimelerin hiç bir anlamı yoktur. Her kelime bir adrestir. Titreşimi ile, vurgusu ile, bağlamı ile kelime bir adres barındırır. O adrese gittiğinizde bir mânâ bulursunuz. Bizler bulduğumuz bu mânâyı kelimenin anlamı olarak kabullenir bunun üzerinde de öyle pek de düşünmeden geçer gideriz. Kelimenin telaffuzunda yaptığımız bir hata bile titreşimi değiştirir, yani işaret ettiği yer değişir, yani mânâ değişir. Zaman zaman çevremdeki insanları bu konularda bilgilendirmeye uğraşıyorum. Pek olumlu tepkiler aldığım söylenemez.

Kelimenin mânâsı dediğimiz şey tamamen kelimenin işaret ettiği yerdeki mânâ demektir. Ne diyorduk biz buna? Rumuz. Kelimeler remz eder, mânâya işaret eder.

Kelimenin, kavramın içini boşaltmak, işaret edilen yerdeki mânâyı yok etmek anlamına geliyor.

Bu kadar girişten sonra dönelim en başa. Samimiyet nedir? Yakın olmak? Açık olmak? Kırılmamak? Güvenmek? Sırlarını paylaşmak? Yalan söylememek? Çıplak olmak? Aracıları çıkarmak?

Başkalarını bilmem, ben samimiyet dendiği zaman gördüğüm mânâ ile çırılçıplak olmak dendiği zaman gördüğüm mânânın adresleri neredeyse yüzde yüz örtüşüyor.