Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur, bayram gelir,
Dostlar beni hatırlasın.
Can bedenden ayrılacak,
Tütmez baca, yanmaz ocak,
Selam olsun kucak kucak,
Dostlar beni hatırlasın.
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş, kim gülecek
Murat yalan, ölüm gerçek,
Dostlar beni hatırlasın.
Gün ikindi akşam olur,
Gör ki başa neler gelir,
Veysel gider, adı kalır
Dostlar beni hatırlasın
Aşık Veysel
13 yorum:
Mutlu ettin Bilge kardeş. Sağolasın.
Ne demek Kralım. Kiminin gelişi kiminin gidişi...
nereye gidiyorsun?
Aşık Veysel'in bu dizelerini çok severim ama inşallah bu bir gidiş haberi değildir..
Bilge kardeş, ne iş? merakta bırakmayınız bizleri lütfen.
Ayrılık vakti geldi. Yakında gidiyorum. Arada girer bloga merhaba derim yine...
Nereye gidiyorsunuz sizi daha yeni keşfetmişken? Yazmaya devam edeceksiniz değil mi?
Buralardayım...
Unutulmaktır aslında yaşarken insanı ölmeden toprağın altına gömen, ölsem unutulsam ne değişir... En büyük korkum, yaşarken unutmak ve unutulmak..
Unutmak, unutabilmek erdemdir...
Neyi unuttuğuna bağlı erdem diyebilmem için...
Yorum Gönder