15 Mart 2011 Salı

Merhaba Sevgili Bıloğum

Ayırdılar seni benden; gelemedim, hatırını soramadım. Seni ihmal ettim sanma. Bir yığın yazı yazdım kafamın içinde. Onları sana yavaş yavaş aktarmak niyetindeyim. Hikaye bile yazdım bir tane. Belki cesaretimi toplar aktarırım buraya.


Baktım da ben yokken sende bir değişiklik olmamış. Hiç hareket yok sende. Bıraktığım gibisin.


O zaman haberler bende. Çok değişiklik oldu bende ama hepsini sana anlatamam. Çoğu özel şeyler. Biliyorsun ben sana özelimi pek açmam. Tamam ufak tefek şeyler paylaştım. Onlardan yine yazarım arada, hiç merak etme sen. Ha bak mesela geçmişle bağlarımı tamamen koparmıştım. Yakışık almaz diye ardımdaki kapıları kapatıyordum hep. Bunun demode olduğunu öğrendim. Hem geçmişi silmeyeceksin hem de geleceğe ümitle bakacaksın. Trend buymuş şimdi. Trendy olayım bakalım dedim.


Bir rüzgar esti dünyamda, tanıdıklarımdan uzağa sürükledi beni. Özledim onları. Kimler mi onlar? Kardeşlerim, sevdiklerim, arkadaşlarım, sevgililerim.


Şükür seninle kavuştuk. Sıra diğerleri ile kavuşmaya geldi.

4 yorum:

kremkaramel dedi ki...

ler ha... hımmmm... (gözler kinayeli bi şekilde bakarak, m harfinde önce yukarı doğru, sonra aşağı doğru gam yapılır)

Bilge dedi ki...

Öyle kremkaramel. Hem hangimiz "ler" ekini kaldırıp attık ki? İçimizdeki tanrıyı öldürmek için yokluğa mahkum etmenin sıkıntıları ve sızıntıları...

kremkaramel dedi ki...

İlk taşı niye attım ki ben şimdi:( haklısın

Ali Sunarlar dedi ki...

iyi kavuşmalar dilerim..